Siir: Bir gun batiminda,

Bir gun batiminda,
uzun bir toplantisi sonrasinda
cigerimdeki tukenmis nefesin darliginda
yaslanacak bir omuz
bir tatli fisilti
bir ilik buse
hasretinde su gonlum,
yorgunlugunu alip gidebilecek
gecip giden gunun...

Ey gonlumun beklenen sahibi,
neredesin sen?

1:54 am, 28 agustos 2006,
yalnizlik ve ozlemden icim gene daraldi..

Siir: gonul ile akil arasinda,

Yazilacak cok sey var
soyleyecek cok sey!
Yuregimde sel olup tasan duygulara
aklimin
yapistirdigi etiketler tutmuyor
sectigi kelimeler yetmiyor...

Bir firtina esiyor beynimin icinde,
butun kavramlar havada,
belli belirsiz bicimde.

Sanki son catismasi bu
gonlumun
akil ile,
son savunmasi
yalnizla saldiran kadere...

Ask, geri gelip
su bir gayret cirpinan
yorgun ve yalniz gonlume
bir el versene...

Siir: Sevmek icin,

tanimak lazim,
hatasiyla, kusuruyla,
gunahiyla, sevabiyla...
Belki hic bir zaman tamamiyla,
ama gene de mumkun oldugunca

Herseye ragmen
gonlunde yer acip
yaninda olmak
basini gogsune yaslamak
istiyorsan
-isteyebiliyorsan-
iste o zaman
gercekten
seviyordur insan...